çok basit olur. öncelikle şeyi kesilmeli daha sonra tamamen gözetim altında salıverilmeli. hayata karışma çabası gözlemlenmeli. bir yıl sonra kendi adamlarımızdan birileri onunla iyi arkadaş gibi davransınlar. bir sevgili yapalım onun için. tam herşey yoluna girdi dedikten sonra hepsi ihanet etsin, borç alıp vermesinler borç batağında sürünsün, borcundan kurtulması için bir tefeci ayarlayalım ve tefeciye borcunu ödeyemesin. bu yüzden tefeci sık sık iri kıyım borucu birilerini yollayıp, tecavüz ettirsin. yediği dayakların haddi hesabı olmasın. ailesiyle tehdit edilsin, bunaldığı ve tek dayanak noktası sevgilisi olduğu anda sevgilisi içlerinden biri ile aldatsın, herkes onu yüz üstü, yüzü otobana dönük şekilde bıraksın. işte o zaman belki toplumsal vicdanım hafifleyebilir hatta p*ç kurusuna olanları her hatırladığımda yüzümde biraz gülümseme bile oluşur.**
