yaşar kemal'in hayatı bir çocuğun gözlerinden anlattığı değil adeta 50 yaşında bir çocuk olup yazdığı güzel romandır.
masal ile gerçeklik tam da bir çocuğun yapabildiği şekilde birbirine harmanlanmıştır. bu roman tam bir "göz" romanıdır. bir çocuğun penceresinden 70'li yılların karışıklığı da en saf şekilde anlatılır. tabi bir de martı ve mavi kamyondan söz etmeden olmaz. adeta romanın yan karakterleridir kanadı kırık martı ve mavi kamyon.
romanın kendimce en güzel bölümleri, salih'in satamadığı balıklarla kedilere çektirdiği ziyafet ve büyakananın dokuma tezgahına yansıyan duyguları. "tezgah köpürüyordu şimdi. şakşakşak da şak şak şak şak. ölür o martı şak şak. yaşamaz, ölür gider şak da şak şak."
bir de romanın sonunda o kanadı iyileşen martı ölmeseydi ya,yazık fıkara martı...
