300 mühendis kıvamında bir hayatın azası iken, mezun olup da insan birden o kadar ders yükünden kurtulunca, iş güç bulunca tabii ki adrenalin de tavan yapıyor, masa başında ve masa lambası ışığında geçirilen senelerin uzunluğu ve yoğunluğu insanın kafasına dank edince, parayı da bulunca "çapkınlık" ile o kayıp zamanın izinde koşa koşa yorulunuyor. bir de kızlar sanki sıraya girmiş gibi bu başlıkta olduğu gibi açıklamalarda bulunuluyor.
