her öğretmen mesleğe öğretme hevesiyle başlar, çabalar, didinir. karşısındaki ergen kitlesi, kendini haylazlıkla kanıtlama derdinde olduğundan dersi dinlemez, katılmaz, abuk subuk espiriler yapar, yeri gelir atar yapar. bağırırsın anası gelir, dokunursun babası gelir. saygıdan eser yoktur bu öğrencilerde. milletçe en büyük özelliğimiz olan boş konuşma, bol keseden sallama, dünyanın en iyi insanı olduğuna kendine inandırma olaylarından dolayı atar da atar. sonuç olarak öğretmen bir süre sonra mesleğinden soğur, karşısında sevgili bulmak ve eğlenmek için okula gidip gelen kitle olduğunu farkeder. sonuç olarak koy götüne rahvan gitsin hesabı, girer dersini anlatır, çıkar, sınavda sokar. şurada sorsak ben lisede şöyle yaptım, hocaya böyle yaptım, şöyle ders kaynattım, böyle kopya çektim diye yaza yaza bitiremezsiniz. hanginiz düzgün öğrencisiniz de öğretmene atıp tutuyorsunuz? ah o eski öğretmenler diyorsunuz? ben de diyorum ki ah o eski eğitim sistemi. okumak isteyen okusun. gidin parkta kumda oynayarak eğlenin. okumak isteyen ve okutmak isteyenin hakkına girmeyin açıklamalarını yapacağım konudur.
