sevgili baba. hayatım boyu sana bir ya da iki defa sarılmışımdır. önce ilkini anlatayım. 7-8 yaşlarındaydım. evde abimle top oynuyorduk. sonra top vitrinin üzerine kaçmıştı. ben almaya çalıştım ama uzanamadım. senden yardım istedim. sen de sandalyenin üzerine çık dedin. ben de ya düşersem dedim. sen de ben seni tutuyorum korkma dedin. ben sandalyenin üzerine çıkıp topu aldım. sonra inerken merak ettim ve kendimi sandalyeden aşağıya bıraktım. sen beni tuttun. işte senin babam olduğunu anladığım ilk gün o gündü. ve bana sarıldığın ilk gün. annem hep o seni sevdiğini belli etmez ama çok sever demiştir. ama belli etmeden onun beni sevip sevmediğini nasıl bileyim ki? acaba ona sorsam yaşımı biliyor mu? ya da derslerimin nasıl olduğunu? bilmiyordur. ama işte benim babam. babam.
