yok şu niye bu kadar üzülmüş, yok bu niye bu kadar büyütmüş, niye bu kadar insan seferber olmuş, altında bişi mi varmış, o abartmış, bu azaltmış, yine biri mi örgütleniyormuş, fakirmiş zenginmiş. ayıp yahu. edep yahu. siyasetiniz ayrıca batsın, bu üstünden pis kokular gelen yorumlarınız ayrıca batsın. insanoğlundaki bu pervasızlık nedir, nasıl bir şeydir çözemiyorum. bu kadar rahat yorum yapabilmek nasıl bir kibirdir, nasıl bir kendini bilmezliktir. herkes insanı çok iyi çözmüş, insan psikolojisini yiyip bitirmiş, acılara kim nasıl tepki verir tek tipleştirmiş, olayı kendince sebep sonuca bağlamış vuruyor da vuruyor, üstünden kendi tatminini yapıyor. madem bu kadar iyiyiz, iyisiniz, her şeyi çok iyi biliyorsunuz, niye burnumuz boktan çıkmıyor acaba. bok bile yanımızda temiz kalıyor artık çünkü. ruhlar pespaye, ülke bozuk, insan yok. o yüzden geliyor gidiyor, dönüyor dolaşıyor böyle elim bir olay bile, birilerinin kavgasına dönüşüyor. insan ar eder be. şu mu bu mu demeye dili lal olur. her metrekaresinden bu kadar kavga fışkıran ve her fışkıran kavga damlasına bu kadar sevinen bi ülke olabilir mi. hiç kelle seçmeden her şeye bu kadar siyaset, bu kadar sakillik bulaştıran bir millet olabilir mi. yaşam bu kadar kayıp olabilir mi. yemin ediyorum insan yaşadığı yerden utanıyor. kafayı yemiş herkes. bu kadar bencil olmak, şeytan için bile fazla, bu kadarını o yapamaz size, insan öyle kötü bazen. mevlana'nın dediği gibi ''bazen halimize melekler imrenir, bazen de halimizden şeytan bile iğrenir''. ve bu toprakların büyük bi çoğunluğu artık kendinden iğrendiriyor.
her şeyden, herkesten ziyade allah ailesine dayanma gücü versin.
