işten ve kız arkadaşımdan yeni ayrıldığım, allak bullak olduğum dönemde bir gün aksaray/havalimanı metrosunda hiç dikkat etmeden götümü sertçe bir yere koyup oturdum. hayatımda gördüğüm en güzel üç-beş yüzden biri tam karşımda bana "allahın hıyarı yavaş ol" der gibi bakıyordu. sonra kitabına geri döndü. kısa bir süre sonra emniyet fatih'te birlikte indik ve merdivende "kusura bakmayın rahatsız ettim sanırım" dedim. "bunu demek için mi metrodan indin" dedi. "senin egonu sikerim, iki beğendik prenses mi oldun yarrağım" demedim, "ne münasebet" dedim, aldırmadı, yoluna devam etti.
