adli tıptan gelecek aksi rapora kadar benim için kaybolup boğulan değil, öldürülen çocuktur. bir ölüm üzerinden uzunuza konuşmak ve değerlendirmek yersiz görünse de o iş teorideki kadar basit olmuyor.
arama yapılırken ulaşılan onlarca korkutucu mekan, yer ve ipuçları sadece pamir için değil, orada yaşayan yüzlerce çocuk için felaket endişelenmeme sebeptir.
kilidi kırık evler, balçık havuzlar, anaokulunun arkasındaki kuytu çalılıklardaki taştan ve çalıdan yatak düzeneği, iç çamaşırları...
ben kendini koruyabilen bir yetişkin olarak bile akşam gezinmeye korkarım oralarda, ya aileler, çocuklar.
belediye mi, emniyet mi, ne boksa el atsın şu yerlere, adam etsin. yazıktır, günahtır.
