bir de pakistanlı çocuklar ilişti bugün gözüme sanırım farsça konuşuyorlar ve bir oyun esnasında tam olarak anladığımı yazacak olursam ''deho dehmikkerden kone!'' diye bir tekerleme söyleyip kurbağa gibi zıplıyorlardı.
uzun zaman sonra gülümsediğim bir görüntüydü. keşke hayatlarının bir oyundan ibaret olduğunu daha o yaştan anlayabiliyor olsalar. belki oyunun en büyük zenginlikleri olduğunu o zaman anlarlardı.
