-arkadaşlarıyla olan her tartışmasında, canı her sıkkın olduğunda yanında olmak ve sinir çekmek,
-aşırı yorgun olmanıza ve eve gidip ayaklarınızı uzatmanın hayallerini kurarken pat diye "ben bu saatte eve gitmem" lafını duymanız ve bütün hayallerinizin yıkılması,
-normalde jöle gibi birşey asla kullanmamanıza rağmen artık kullanmanız ve saçlarınızla ilgili tonla eleştiri duymanız,
-ince düşündüğünüz zaman korkak sıfatı yeyip sinir küpüne dönmeniz,
-ortada hiç sebep yok iken pat diye "sana inanamıyorum" deyip trip yemek ve bunun sebebini bilememeniz,
-akşamın ta 9 unda parasızlıktan dolayı akköprü ankamall'den küçükesat'a kadar yürümek vs. daha bu liste uzar gider.
bazen diyorum; "ulan ben niye çekiyorum bunları" diye ama sonra içimdeki ses "napalım lan seviyoruz çekiyoruz işte" diyor. sonra sevgiliyi bu yaptıklarınız için mutlu halde görüyorsunuz, sizinle birlikte çok mutlu olduğunu söylüyor ve bütün bunları unutuyorsunuz.
işte bunlar hep senelerdir dalga geçtiklerim yüzünden. senelerce aşıklarla dalga geçtim, mallar neler çekiyorlar diye. şimdi hepsi benim başıma geliyor bir bir. o dalgaları geçmeyecektim.
