anne kutsaldır.
anne adanmıştır.
anne güçlüdür.
yuvayı yapan dişi kuştur.
cennet annelerin ayağı altındadır.
anneye biçilen kutsiyeti ve değeri anlatan yüzlerce söz bulabilirim. dikkat edin bunların hepsi anneyi neredeyse insan üstü bir varlık olarak gösteriyor. anne yıkılmaz, o ki koruyan kollayandır, hep ayakta duran, çocukları ve eşi için yaşayan ve '' insan'' olduğu hiç hatırlanmayandır. hani şu yorulabilen, bıkabilen, vazgeçebilen sınıfından.
peki durum gerçekten böyle midir?
kesinlikle değildir. tıpkı anne olmamışlar gibi yorulabilir, sıkılabilir...yani insana dair tüm durum ve duyguları taşıyabilir.
bence bu ülkede yaşanan kadın cinayetlerinin, şiddetin tek sebebi bu kutsama durumu. kadını/anneyi bir birey, yanlış yapabilen, hayır diyebilen bir insan olarak görmemek.
cidden çok hastalıklı ve tartışılması gereken bir durum.
