Katılmadığım önerme. Öyle olsaydı ben günde birkaç yüz şiiri devirmiş olurdum.
Şiir yazmak kolay bir iştir. Alırsın eline kalemi defteri yazarsın bir şiir. ancak güzel şiir yazmak fevkalade zor bir iştir. Öncelikle çağının şiirini bilmek, çağının öncesi şairlere ve şiirlere aşina olmak gerekir. Yoksa güzel şiir yazacağım diye tekrar düşülür. Bunların haricinde iyi bir dil ve yazım bilgisine sahip olması gerekmektedir. Kullanacağı dili özümseyememiş kimse o dilin inceliklerini de gün yüzüne çıkaramayacaktır. tüm bunları bir kenara bırakıp asıl önermeye dönelim; çünkü başlıkta güzel şiirden değil şiirden bahsedilmiş.
Şairlerin senin benim gibi insanlardır. Aşık olurlar, çalışırlar, sömürülürler; yani hayatta karşılaşılabilen bir çok durumla karşılaşabilirler. toplumun geneline nüfus eden duygu ortamından sıyrılmaları mümkün değildir. Öyle bir çaba içine girdikleri takdirde çağından uzak, soyuta indirgenmiş şeyler anlatan tercih edilmeyen bir şair olacaktır.
Neden şiiri mutsuz insanlar yazmaz. Çünkü insanlar farklı farklı ruh halleri içinde hayata tutunmaya çalışır. Şairse bu insanlardan farksız değildir. Her türlü ruh hali dahilinde şiir yazabilir. Eğer şiiri sadece mutsuz insanlar yazmış olsaydı. "güzel günler göreceğiz çocuklar" şiiri yerine "sikerim böyle dünyayı" şiirini okuyup dahada mutsuz olabilirdik.
