?.
-
murathan mungan şiiri.
kendi kavmine şair olmayan
söz'ünün hükmünden ayağ göçürür
kendi dîvan'ına nöbet durmayan
davasın' cengine gölge düşürür
dilinde arzuhal yâresi yoğ ise
nice yazsan nafile kelamın yoktur
şahmeran kal'asında burcun yoğ ise
zulmün karşısında müddetin yoktur
çilenin tansığına ermiş olmayan
gönlünü sevdaya dergâh tutmayan
el yazısında kandil yakmayan
hayatın' kitabından sayfa düşürür
kalbine kasr kurmamış isen
asrına eşkıya olmamış isen
serez çarşısında durmamış isen
kendine çıkacak bir yolun yoktur
çile olmaktan çıkınca emek
harami mülküne bitince hürmet
hakikat olunca zulümsüz sevmek
benim de bir sözüm kalır kasr üzerinde
