önce eli gördüm
benimle beraber tabaktaki uskumru domatesle boyun boyuna
biber rakı gördü
100 mumluk lamba bir yandı bir söndü
öldü dirildi
guernica
dünyada mıyız değil miyiz diye
bir adam kendi kendine sordu
bir kere eli gördüm ya
arkasından yeşil bir göz gelip durdu önümde
yeşil göz herkese denizi hatırlatıyordu
bana hiçbir şey hatırlatmadı
yeşil göz
yeşil bir gökyüzüne bakıyordu
el
bir ağaç gibi parmaklarını açtı
göz kırptılar gökyüzüyle
yeşil bir âlemdi
picasso bir mavi çekti
gökyüzü kendine geldi
daha sabah
ağaç kararmamıştı
boğayı gördüm
boğayla beraber yüzlerce adamı gördüm ilk defa
guernica ana baba günüydü
su gerisingeriye akıyor
kuş gerisingeriye uçuyor
ağaç gerisingeriye
bir fırtına bir yangın
öyle bir şey
göz gözü görmüyor göz tabaktaki uskumruyu boyun boyuna biberi domatesi görmüyor
belli savaş
belli ölüm
üç adam kim yaptı bunu diyor
ha diyor herifin biri
picasso siz diyor
ha
daha sabah
hep sabah picasso
akşam amerika
baktım bir siyah
guernica'dan çıktı
gökyüzünün bir kıyısına gidip durdu
bu gökyüzü daracıktı eskiden
picasso geldi
iş değişti
yerde bir adam yatıyor, öldü ölecek
daha sabah
ananın uykusu var
elinde bir lamba dolaşıyor habire dolaşıyor
kırmızılar sarılar siyahlar konuşuyor
savaş oldukça
işin iş kırmızı
işin iş pencere
amerika işin iş
bir kadın girdi odaya ana belki kız belki
rakı şişesi yere yuvarlandı
döşemedeki suyla buluştular
su kollarını açtı
rakı her yanını
sarmaş dolaş oldular
bu dünyada ölüm
belli onlara göre değil
belli dünya guernica'da iyi değil
belli picasso üzülüyor
