eski osmanlı taktiğidir. osmanlı idaresinde yaşadıktan sonra "osmanlı'da çok iyiydi canım" diyebilen bir tane bile etnik kimliğin olmamasını açıklayan zulüm metodu.
edit: tarih perspektifi olmayan, adeta babasına "siz çocukken twitter yasak mıydı" diye sorabilecek beyin özürlüler için tekrarlamakta fayda var: osmanlı "sürme" taktiğini bizim bugün anladığımız anlamda milli etnisiteye göre değil, osmanlı'nın kendi sınıflandırma biçimi olan dini etnisiteye göre yapardı. yani mesela bir hristiyanlık ya da alevilik sürgün yeme sebebi olabilirdi, kürtlük ermenilik vs. değil. elbette osmanlı'nın son dönemlerinde bugünkü anlayışa göre milli kimlikli etnisite ortaya çıkınca osmanlı apışıp kaldı: mesela ermenileri sürmeye kalktı, eline yüzüne bulaştırdı. ancak hoşuna gitmeyen nüfusu yerinden sürme veya hoşuna giden sorunsuz kimliği de nüfus grafiğini değiştirme amacıyla yeni işgal edilen yere yığma gibi taktikler osmanlı'da sevilen uygulamalardı.
cehalet fena şey...
edit2: "sorunlu bölge" ve "sorunlu etnisite" denklemini anlamayanlar, 600 yıllık osmanlı'nın adeta bir seçim dönemi politikasıyla, ya da osman gazi'nin başta koyduğu kurallarla falan yönlendirildiğini zannedenler, yaygın olan bir uygulamayı nadir örneklerle "yok" saymaya çalışanlar ve benzeri köylü kurnazları için de geçerli bir yöntem olabilir. kolay gelsin.
