dün gece 12 sularında seçim sonçlarının netleşmeye başlamasıyla çok ağlamış. gittim yanına, teselli ettim. başınu omzuma koydu siğil siğil ağladı. gözlerindeki yaşı sildim, "ağlama, dünyanın sonu yok" dedim, cıks, ben dedikçe daha da ağlamaya başladı.
yeni ufuklar açayım, akp ye alalım en azından kadın kollarında faaliyet sürsün diye düşündüm, teklif ettim. etmez olaydım, resmen yüzüme atladı, cırmaladı böyle, tüm izmir duydu çığlıklarını* nası kaçtım anlatamam. ne yazık ki, cehape bağımlısı olmuş bu. bir gün altın vuruş yaparsa yazık olur bu gençliğe.
