24.
-
bugün 30 mart 2014.
bugün benim ülkem insanlığından vuruldu.
kendimi hiç olmadığı kadar suçlu hissediyorum.
ayaklarımın dibine düsen her kapsülün neden sadece ayak ucumda kaldığını düşünüyorum mesela.
ben gençliğimden değil, geleceğimden vuruldum.
suclu hissediyorum.
bakırköyden taksime giderken yanımda oturan, duran insanlara anlatmadığım,
eritemedikleri euroları sokakta orda burda tanımadığım insanlara dinletmediğim,
karanlıkta küflenen kesimin apartman girişlerine olanı biteni cikti alip yapıştırmadığım için suçlu hissediyorum.
öfkeliyim.
cahile değil, görüp bilip sineye çekene.
öfkeliyim.
oyunu inandığı davaya verene değil, tezgah kurup döndürdüğü oğluyla balkonlardan gövde gösterisi yapana.
bugün 30 mart 2014.
3 yıl önce 12 haziranda kararını verdiğim hukuku bırakmaya karar verdiğim gün.
bugün demokrasinin, vicdanın pezevengi olduğunu gördüğümüz gün.
bundan böyle ellerinizden kan, vicdanlarinizdan haram eksik olmayacak, bilin istedim.
