kelime kök olarak isim olan " nifak " kelimesinden sıfat olup çoğulu münafıkindir. sözlük anlamı ikiyüzlülük eden,nifak sokan, müslüman görünüp aslında kafir olan gibi anlamları vardır. kelimenin kökü olan nifak kelimesinin etimolojik doğuşu nefak kelimesinden olup tünel, tüneller anlamındadır. tünel kelimesi deyince insanın aklına ister istemez köstebekler gelmektedir. nasıl ki köstebekler yerin altında kimseye "görünmeden" önlerine gelen kökleri kemirerek yüzeyde bulunan çiçekleri, fidanları kurutuyorsa münafık da gizli kapaklı hesaplarla insanların duygularını, inançlarını ve hislerini sömürmekte hakkı batıl ile harmanlamaktadır. fakat köstebekler güya görünmeden yaptıklarının alameti olarak yüzeyde toprak kümeleri bıraktıkları için fark ediliyorsa münafıklar da iyi bir tahlil sonucu nitelikleri ile ayırt edilebilirler.
kafir,müşrik ve münafık üçlüsünün birlikteliği inkar düzleminde nihayetlenir fakat münafıklık, kuran-ı kerimde kafirden ve müşrikten daha ağır vebali olan aşağılık bir boyuttadır. kafirlerle ilgili olarak kurandaki hüküm "lekum dinikum veliyedin" ayeti ile ifade edilirken, münafıklarla ilgili olan ise "Onlar düşmandır, onlardan sakın. münafıkun 4" ayeti ile müminler uyarılmışlardır.
münafık kelimesi sadece dini terminolojide kullanılsa bile günümüzde popüler olan ikiyüzlülük, sahtekar kelimelerinin sığ anlamından daha derin bir anlam zenginliğine sahiptir.
