sayi da vermeyeyim ama, cok az kisiye sormusumdur bu soruyu. cunku ilgilendirmedi nasil davrandiklari. o yuzden galiba karsilik olarak da kimse bana sormadi. aslinda isterdim. yalan da olsa bunu birinden duymak iyi olurdu, hic duymamaktan. bu sorunun dramatik ve en saf, iyi niyetli seklinin, yuzune karsi degil, kendi kendine sorulan sekli oldugunu farkettim biraz once.
sormam da merak etmem de kimin nasil davrandigini. niye boyle yapiyorsun? diye bir kac kisiye sordum sormadim. ama biraz once bunu ilk defa telefon kapandiktan sonra sordum karsimdakine. yuzune sordugumdan daha iyi niyetliydi, yalansizdi. empati, dert babaligi,bas yaslamak icin aranan omuz vs. gibi hersey oyle sapsiz kaldi. bir deneyim paylasmiyorum kimseyle bunlari soylerken. niye boyle yapiyorsun? takma kafana ya dememisken kimseye, telefonu kapattigimda o duymadan sordugum, birden bire agzimdan cikan bu soruyla kaygilandigim biri oldugunu anladim birden gercek anlamda.
