insan kendini hayatın gerçekleri karşısında aciz ve güçsüz hissettiği zaman ağlar. kendini aciz hisseden bir insanın verebileceği en normal, en insancıl tepkidir bu. acizlik değildir.
asıl acizlik tam hünger hüngür, bağıra bağıra ağlayacağınız anda şöyle bir yutkunup kendinizi tutmanızdır. büyük korkaklıktır bu, aksini yapmak da cesaret ister zaten... en büyük acizlik hayatınız boyunca acizliklerinizi saklayarak yaşamaktır...
