aklıma bi hikaye geldi. hepiniz bilirsiniz zaten ama yine de anlatıcam.
--spoiler--
bir baba-oğul var. babası önceden oğluna sinemaya gitme sözü verir. ama haftasonunu evinde dinlenerek geçirmek istediği için bu sözünü unutur. çocuk babasına bu sözünü hatırlattğıında adam işten sıyrılmak için çocuğa bi uğraş bulur. okuduğu gazeteedeki dünya resmini küçücük parçalara ayırıp yapboz haline geitirir. bunu bitirebilirse sinemeya gidebileceklerini söyler. adam rahatlar, nasılsa bitiremez diye. çocuk 10 dk sonrs dünya resmiyle gelir. adam tabi şaşırır, "nasıl yaptın bunu bu kadar çabuk?" der. çocuk da "çok kolay oldu. dünyanın arkasında bi insan resmi vardı. onu düzelttim dünya da düzeldi" der.
--spoiler--
çıkaracağımız ders çok basit ama uygulamaya geçirebilen yok aramızda. sürekli başkalarını düzeltmeye çalışıyoruz. oysa ki herkes kendi içinde düzelmeye uğraşsa çok daha kolay olacak. başkalarını kusurlarını aramaktan vazgeçin, düzeltilmesi gereken yegane insan kendinizsiniz.
işte bunu yapabildiğimizde dünya değişir ve güzelleşir.
