Romanda toplumsal olanın yakalanması mutlaka büyük toplumsal meselelere, çarpıcı politik gelişmelere yer vermekle sınırlanmıyor. Bunu bireyin hayatından birkaç saate yoğunlaşarak da yakalayabilirsiniz. Sorun Türkiye'de bütün bunların tam tersi bir yere gelinmesinde. Yani bireysel bir yaklaşım değil, bireyci bir yaklaşım var. Çok küçük bir mekana sığdırılmış bir insanın, maddi varlığı bir kenara bırakılarak sadece değerler ekseninde tarif edilmiş bir insanın, aklı fikri aşka, cinselliğe kilitlenmiş, mutsuz, yalnız insanların varoluş problemleri çıkıyor karşınıza.*
