sinirlenmek dışındaki duyguları uçlarda yaşayamıyorum. inanılmaz mutlu olamıyorum mesela böyle havalara filan uçmalı olandan. kendimi gaza getiriyorum sadece o kadar. 2 dk sonra geçip gidiyor. ama çok güzel sinirleniyorum. Bugün 3-5 sn durakladık arabayla ve yoldan tek araç geçecek durumda kenarları bir güzel doldurmuşlar. karşıdan kamyonet kılıklı bir araç geldi. yan koltuk tarafından çıktım arabanın önünden şoför koltuğuna ilerliyorum ki ipne iyice yaklaştı üzerime geliyor babasına müjdeleyeni tokatladığım. birde kornaya abanmaz mı ? bunlar hep bir kaç saniye içinde oldu. şöforle göz göze geldim ve '' bi dur amına goyim lann!!'' şeklinde böğürdüm efenim. çevredeki herkes (polis amcalarda dahil) duydu filan ama inanılmaz rahatladım. inse kamyonetten bagajdaki metal su borusuyla büyük dedesine selam bile çakardım. ben sinirlenmeyi seviyorum lan. (oha kendimle yüzleştim.)
