mendil satan çocukların arı gibi çalıştığı sokak. bugün biri arkamdan koşarak geldi. belime dokundu. belli ki öteden beri izleyip gözüne kestirmiş. masum görünen sıfatımı zikim. neyse "abi mendil alır mısın?" dedi. kenan imirzalıoğlu tebessümü ile cocuğun başını da okşayarak "yok canım" dedim. "abi bi tane al" dedi. "yok güzelim" dedim. "abi okul harçlığı ver" dedi. "bende de yok olum" dedim. "siktir git yalancı!!" dedi. duymazdan gelip devam ettim... her yanı güzel anılarla doludur konur'un ehehe...
