nefret dolu bir adamınn, adamlarına verdiği emir ve bu emri bilinçsizce yerine getirenler tarafından öldürülen güzeller güzeli çocuk.
Aramızdan ayrıldı gün geçen bir dialoğu paylaşacağım.
projenin teslim günü ve ben yine haldır huldur telefonda doktorlarla görüşüyorum. bir ara doktorlardan biriyle şöyle bir dialog yaşadım.
- iyi günler dr. x ile görüşüyorum değil mi, ben y'den arıyorum. görüşmeyeli nasılsınız?
- ah merhaba kızım proje için aradın ama ben şu an hiç iyi değilim
- problem nedir doktor bey, bir sorun mu var?
- kızım ben bu gün doktor da değilim.
- anlayamadım. istifa mı ettiniz, hasta mısınız yoksa?
- yok kızım ben ali ismail korkmaz'ım
(dedi ve o ağlamaklı ses daha da hüzünlü çıktı. benim ise sabahtan beri takip ettiğim haberlerin üzerine bu ses allak bullak olmama sebep oldu.)
- ben de ali ismail korkmaz'ım...
dedikten sonra iyi günler vs diyip kapattık. normalde böyle bir konuşmaya şahit olsa bir yönetici kızabilirdi ama herkes o gün pür dikkat haberleri karıştırır haldeydi ve benim telefonda dediğim cümleyi ne kimse sorguladı ne de etti...
