Güzel olan şeyleri anlatmak öyle zor ki. Hüznümüz olduğunda sayfalar yazarız ama sevincimiz sözlerle kifayetsiz kalır. 'çok mutluyum' ne ki? Daha farklı bir şekilde anlatabilmiş bir şair bile yoktur ama hüzün için yazılmış onca şiirLer vardır. Güzel olan şeylerde hep doğada görülür, şöyle düşünelim: yemyeşil ağaçlık bir alan, güneşin ışıkları süzülerek çizgi çizgi yere vuruyor ağaçların arasindan. Yerde ayağınızın kenarında güzel bir nehir coşkulu bir şekilde akıp gidiyor, berrak ve temiz taa nehirin dibi görünüyor, yosun tutmuş tabanı hafif, doğanın en güzel yeşili kendisi. Bu nehir etrafındaki herşeye can veriyor ormanın bir can damarı gibi. Rengarenk çiçeklerle donanmış ormanın her bir yeri. Hafif rüzgarın esintisi yaprak Hışırtıları, ve kuş sesleri eşliğinde size bir ferahlık veriyor. Bu güzelliği içinize işliyor. Herşeyi ile seviyorsunuz o anı ve hiç bitmesini istemiyorsunuz. Hatta o an için zaman hep durmuş gibi ama bir yandanda hızla akıyormuş gibi,Tıpkı o nehir gibi. Aklınızla yavaşlatırken, kalbiniz dörtnal hızlandırıyor. Keşke güzel olan şeyleri daha güzel anlatabilsek. Can katabilsek onlara, hüznümüze kattığımız kadar.
