zarlarda kaldı evim,
ezildi zemin,
ter bastı ayaz vakti odamdayım,
hiç umut kalmayınca attım geri
öldü bütün askerim,
ve battı gemim.
zamanla ağır geldi taktığım sudan bileklik,
gözlerimse gerçeklere kör oldu.
sarktı balkonumdan aşağıya ağır sesim.
tükettim adımı. yaşımı. odamı, bittim demin.
küfredip gittin demin,
kapıyı aç,
rüzgarın sesini saç derime.
anlamca eşdeğer birkaç kelime.
topuklarından vuruldu kainat,
koynundan,
kan kaybediyor derinden.
ve umut dolduğunda parmaklarıma,
yazdım.
binlerce kilometre kazdım, kazdım, kazdım.
sonunda birine kandım,
döndüm geriye,,
dönmez olaydım,
orada kaldım.
84 binden ziyade şiyir yazdım.
çizdim yazdım,
çizdim sevdim,
attım.
koltuk derime batıyor,
derim koltuktan muzdarip,
sonunda kalktım.
mide bulantısı yanında bir varil tiner,
döküp ruhumu temizlesem baştan aşağı diner.
bilen varsa gelsin kurtarsın,
nere iner son merdiven,
nere gider,
yolda kalan var mı.
telaffuzlar yalan,
16 metre karede yabancıyım.
gelme artık,
adımı acıya çaldım.
silah oldum,
barut oldum,
kana doydum,
yarış oldum,
barış oldum,
cana doydum,
gelmeyen bir varış oldum.
sağ yanımda fahişeden bozma marjinal,
uykusuz bekçiyim, sen de kardinal.
arsız arsız öksürükle arkadaş kitaplar.
bana bir varsayım cinnetinden kaldılar,
gereksiz hitaplar.
ve hızla akan suda görüyorum devri alemi,
bu filmin ön kısmanda anlaşılamayanlar zahiri.
kalemle kazıp toprakla örtüyorum kalbimdekileri.
güzel bir kitap ve bir de hiç bitmeyecek şarkı buldum az önce,
sikerim aşkını.
