hayalet ıslığı'ndan güzel bir kayra ve karaçalı çalışması. kayra her zamanki gibi güzel ancak özellikle karaçalı'nın girdiği kısım yazmaya değer sanırım.
--spoiler--
"bi' kere gözünde buz kırıklarıyla "hoşça kal.."
dedim ederine,
kimim ben? burası ne? ağlamanın bedeli ne?
benzediğinde yanağın bi' mendil, yanan dinamite,
işte öyle dişimi sıkıp gömüldüm kederime.
mezemiz masada az, mezgitimiz eksik,
şarkılar ve rakı var, kokun kadar keskin..
dinlediğimiz hiç bi' şarkı etmedi teskin bizi,
kin duvarda asılı, kin orda eğik resmin..
gidişin akşam oldu, pazar kapanışı gibi,
sokaklar angarya ve çer-çöp çadır ipi,
odanın içine radyodan sızan hayaletin,
çıkardık pillerini, unutmayı hayal edip..
bir alçak bunu diyebilir ancak, inanmam!
bir alçak buna gülebilir ancak,
biraz da kayboldum..
yoruldum,
ama kaçmadım!
savaş yanlısı saçlarından.."
--spoiler--
