çocukluğumda neden bu kadar çok büyüme isteğiyle yanıp tutuştuğumu düşünüyorum uzun zamandır. neydi bana çekici gelen etrafımdaki yetişkin insanlarda gördüğüm. hep çok inatçı ve kendi kararları olan bir çocuk olmuşumdur. sanırım anne-babanın senin yerine karar vermekten vazgeçmesiydi benim için en önemli sebep. şimdi ise büyüdüm, eğer büyümekse bu ve kendi verdiğim kararların altında eziliyorum çoğu defa.
herşeyden önemlisi tekrar çocukluğuma dönmek istiyorum. ve buradan okuduğum kadarıyla çoğu insan da benim gibi düşünüyor. çocukken daha özgürmüşüz gibi geliyor. arkadaşlıklarımız da çok farklıydı. onları sınıflandırmaz, ne olduğunu önemsemeden oyunumuzun içine alırdık. reçelli ekmeğimizi paylaşırdık, bakkaldan aldığımız cipsleri. sınırlarımızı da bazen yine büyüklerimiz koyardı anlamlandıramadığımız şekilde "o çocukla oynama ". bunu anlamaz bazen gizli gizli oynardık yine de o çocukla..hatta annenin koyduğu yasağı kırmak içten içe mutluluk verirdi. şimdi büyüdük de o annenin görevini tereddütsüz üstlendik. herkese bir sıfat takma hakkını edindik, sınırlar çizdik. ve ölesiye savunduk fikrimizi doğru ya da yanlış olmasını önemsemeden. ben öyle düşünüyorsam doğrudur dedik. kendi fikrimize katılmayanları ötekileştirdik. kendi kararlarımızı rahatça ardını ötesini düşünmeden biz verdik, kime ne zarar verdiğimizi düşünmeden hiç. özgürlük tanımımızı biz oluşturduk, sınırlarımız başkasının sınırlarını ihlal etse bile. yalan söyleyebilme yetisi kazandık, yanaklarımız hiç kızarmadan. insanları sorgusuz eleştirme hakkını gördük kendimizde hep. kendi yargı hukukumuzu kurduk, içsel mahkemelerde suçlu bulduk ötekileri. birer birer bağımsızlıklarımızı ilan ettik "ben cumhuriyetleri"mizin. zamanında o çocukla oynama diyen annemize gösterdiğimiz baş kaldırıyı kendimize dinletemedik, kolayına kaçtık. ve tüm bunların ismine büyümek dedik. fizik olarak büyürken, aslında küçüldük hep. ve bu değildi hayalini kurduğum ben. bu değildi "büyümüş ben". ben yeniden hayalleri olan ve bir sürü arkadaşı olan bir ıslıkla evden oyuna kaçan o küçük çocuk olmak istiyorum. alışamadım bu yetişkinlerin dünyasına, adımlarım çocuk kaldı.
