dün gece annemle telefonda konuşuyoduk. o hayvanları sakın eve getirme dedi. alt tarafı 2 tane guinea pig, 10 tane gonzales, 2 tane hint bülbülü, bi tane de beta balığı. Göt kadar yurt odasında bakıyorum ben o hayvanlara evimde mi bakamıycam.
hayvanlarım olmayacaksa ben de gelmem dedim.
hayvanların mı ben mi dedi.
1 salise bile düşünmeden hayvanlarım dedim.
ağlamaklı oldu biraz. o hayvanları her zaman bulursun ama benim gibi anneyi bi daha bulamazsın dedi. üzüldüm. ama onu sevdiğim için değil. ona acıdığım için.
ben kötü bir evladım sözlük. anne babamı bana karşı hiçbir kötülük yapmamalarına rağmen hiç sevmiyorum. Abim ise ona duyduğum nefreti sonuna kadar hakediyor. onlara beslediğim tek duygu acıma duygusu. o da en fazla sokakta gördüğüm yavru kediye olduğu kadar.
