türk toplumunun en belirgin özelliğidir. toplum bireyleri değer üretkenliği klasmanında yerlerde sürünedursun; üretmeye çalışan ve iyi kötü değer adamı olabilen kişileri eleştirmeye bayılırlar. halihazırda başarısını kanıtlamış şeyleri dahi beğenmeyerek ezikliğini giderme eğilimi gösterir.
yerleşik bir değeri beğenmeyen kişi onu ikame ettirecek yeni bir fikir ortaya atmadıkça yaptığı şey sadece "sivrilmek" olarak algılanacaktır. kendine herhangi bir konuda güveni olmayan insan ise bu kavramı sorgulayıp içsel anarşiye başburacak, değerleri küçümseyecek, üretenleri aptal ilan edecek.. belki de hepimizin bilmeden yaptığı bu davranış tam anlamıyla ezikliktir.
