bizim marksistler kadını savunurken şunlara benzer şeyler zikrediyorlar: "ataerkil yapının baskısı annelik içgüdülerinin en baştan yeşertilmesi amaçlı kız çocuklarının elinde bebek, harcanabilir güç olmayı kabullenmeleri amaçlı savaşçı güç temsilinde erkek çocukların elinde silah olarak ortaya çıkar. ritüel haline dönüşen bebek bakıcılığı türk toplumunda kadına daha çocukken bu gibi yöntemlerle susturulmak amaçlı görev alanı telekkisi amaçlı biçilir giydirilir. planlı bir şekilde uygulanan, esasen suni dengenin bir parçası olan bu yöntemlerle... " falan filan. hoş benim kafadan sallama usulü ile yazdığım ve onların cümleleri dediğim paragrafı toparlayabileni de azdır ya neyse-o başka konu-.
bizim komunistler ve onların "evet lan harbiden haklı. anlamıyorum ama, güzel konuştuğuna göre dedikleri doğrudur." diyen lümpen ve resmi ideoloji bebişi yandaşları ile birlikte çok büyük bir yanılgı içerisindeler. komunizm değerleri kadını salt bir coğrafyanın sosyo kültürel yapısı içerisindeki sorunları ile ele almaz. ama, bizim bezmiş naçar ne halde olduğundan kendisi habersiz yeni yetme komunist efendilere çatacak ya başlıyor türk toplumunun galeneksel yapısından, devtel feodalitasinden. oysa kadın tek bir coğrafyanın içerisinde eşitlenmesi ile kurtuluşa ermez. felsefe ile dahi izah edilememiş deneysel değişken yöntemlerle felsefenin kendi derdine derman olamamışlığı ile ortaya çıkmış ampirik kumpirik sözlerle kendi coğrfayandan haberler verirsen hiçbir zeki kadın seni dinlemez.
tipik refleks. önce yer, sars, zemininden oynat, ardından çözüm sun. eski tüfekler böyleydi ama, artık yeni nesil sadece çözüm sun kısmını beceremiyor. kendilerine lavuklar demek istiyorum müsadenizle.
