bu filmden etkilenmeyen bir insan olabileceğini sanmıyorum dünya üzerinde. film iyiydi. film iyi değildi, mükemmeldi. sihir gibiydi. niye geç kaldım izlemekte diye kendimi yemiyorum. çünkü, bence tam zamanıydı. sihirbazın sihri benim de hayatımı değiştirdi. tam anlamıyla hayatımı olmasa bile, beni değiştirdi. ben değiştiğime göre hayatım da değişecek demektir.
ama, bu filme nasıl olur da aşk filmi gözüyle bakılır onu anlayamıyorum. yalnızca burada değil; filmin eleştirisi yapılan birçok yerde öğrenci-öğretmen aşkı gibi abuk sabuk sözler okudum. içinde aşk geçmeyen aşk filmi oluyorsa şayet, evet öyledir.
neden her şeyi "aşk" tarafından görüyoruz biz? bu benim de yaptığım bir hataydı. şimdiyse, özellikle bu filmi izledikten sonra hayatın bu denli ucuz harcanamayacak kadar değerli olduğunu görüyorum.
bu film, hayatınız boyunca görebileceğiniz en masum öpüşme sahnesini barındırıyor. öpüşme bile sayılmayan minicik bir dokunuş. bu film, öğretebileceğinden fazlasını öğreten, bu uğurda itibarını kaybeden bir adamın yüceltilmiş ruhunu anlatıyor. bu film sabrı anlatıyor. direnmeyi, savaşmayı. edebi, felsefi sözler bir tarafa gerçek bir karanlıkla boğuşmayı ve onu alt etmeyi anlatıyor.
gecenin karanlığında izlemeyin ama. sabah erkenden ayaklanmanız gerekiyorsa o saatte hiç izlemeyin. birkaç saat uyuyabileceğiniz varsa da, düşünmekten, sorgulamaktan, kendinizi eleştirmekten onu da yapamayacaksınız çünkü. hatta bundan sonra derin derin uyuyabileceğinizi bile sanmıyorum...
