Olması gereken bu da metot açısından nasıl bir yöntem izleneceğine dair farklı fikirlere dikkat çekmek gerek.
Bugün Emin Çölaşan'ın yazdığı ilinizde, ilçenizde, beldenizde en güçlü muhalefet partisine oy verin argümanını bir metot olarak görmekle beraber bu teoriye şiddetle karşı çıktığımı da bildirmek isterim. Metottur ama ziyadesiyle kötü bir metottur bu. Yani örneğin Diyarbakır'da bdp'ye oy vermek, Osmaniye'de mhp'ye oy vermek, istanbul'da chp'ye oy vermek. Bu tavır kişisel özgürlüğe uymayan kötü bir yönlendirme çabasıdır. Ki bu sözde birliktelik çağrısı hem çok sesliliği yok etmeye çabalamak hem de tek tipci bir mantıkla özgürlükleri kısıtlamaya yönelik bir tutumdur. ve kendimce doğal olarak katılmadığım bir metot.
Bir diğer metot darbesel girişimler vs... Bu üstteki metottan da fazlasıyla kötü dersek siyasetin ülkesel sıkışmışlığına falan giriyoruz ister istemez.
Tamam akp'yi defedelim hem fikiriz ama nasıl edersek edelim mantığında metotsal sorunlar ve çıkmazlar var. Bir çözüm biliyor musun diyorsanız örgütlü iyi çalışan bir merkez sağ parti durumu tersi yönde değiştirebilir. Ülkenin konjonkturu bu yönde çünkü. Sol siyaset chp'yi aşmak zorunda. Bu da zor görünüyor. Ya da chp dönüştürülmeli. Fakat chp ismi belli kesimlerde itici bir parti olarak değerleniyor. Entelektüel zeminde bu partiyi içerisinde nice değerli fikirleri barındırsa da yenileştirmek ve dönüştürmek şimdilik olası gözükmüyor.
Akp'yi defedelim tamam, ama nasıl kısmı kocaman bir muamma.
