bu zamana dek karşısında olduğum bir yaklaşımdı. çünkü benim için akp' nin diktatör tavrından rahatsız olmam kadar, oy vereceğim partinin özgürlükçü ve demokratik bir yapıdan beslenmesi ve projelerinin de olması mühimdi. fakat şu son hadiselerden de öte, insanlığın akp elinde tam manasıyla eriyip bittiğini görmem artık akp'nin defedilmesi gerektiğini ortaya koyuyor.
yani siyaseti önce insanlık ve doğal bir insan refleksi olarak adalet zeminine sokmak lazım. ancak ondan sonra oy verebiliriz. kendi kibirinde boğulan mekanizma bırakın ülke yönetmeyi bok çukurunda debelenmeye layıktır. bunu peşinen söylemek lazım.
ölüleri ayrıştıran, kendi insanını terörist muamelesiyle ötekileştiren, samimiyetsizliği ve yalanı içselleştiren, adaleti yok sayan, okullarda kendi propagandasını devlet eliyle yaptıran, her akşam trt'de 3-5 kuklayı karşısına alıp program yapan ve eleştirel hiçbir düşünceyi kabul etmeyen beyne tıp çaresiz kalmıştır efendiler.
bundan gidip direk şu muhalefet partisine oy verini çıkarmayın ama akp'den kurtulmanın ilk çözüm olduğu aşikar. ülkemiz için öncelikle de insanlık için.
neymiş ilk manifestomuz: akp'yi defetmek! varsın duble yol yapılmasın ama haysiyetli yaşayalım. insanlığımızı yitirmeyelim. ilk manifesto bu. önce şunlardan bir kurtulalım da gerisine bakarız.
