büyük hayallerle okuyup mezun olduktan sonra kabak gibi ortada kalmak anlamına gelir.
aslında bu ikiye ayrılır.
1 - mezun olduktan sonra torpili ya da tanıdığı olanlar
2 - hiçbir tanıdığı olmadan sektörün içine girmeye çalışmak
1: bu arkadaşlar iyi veya kötü mezun olduktan sonra bir kişi ya da kişiler yoluyla iş sahibi olabilirler. yani setlerde ya da tv kanallarında iş bulabilirler. hadi iyi bir maaşla başlamasınlar ama bir işi vardır ki bu sektördekiler, bu alanda işe girmek çok zordur.
2: diplomayı aldıktan sonra ilk önce bir hedef doğrultusunda bazı yapım şirketlerine ya da tv kanallarına cv gönderirler. hangi alanda çalışmak istediklerini bilenler olur bilmeyenler olur. daha sonra - gerçekten istekli ve iyi olanlardan bahsediyorum - bu şekilde bir yere varılamayacağını anlayınca abartısız her yere cv göndermeye başlarlar. bu da olmayınca yusuflamaya başlarlar. nere olursa olsun ne olursa olsun çalışmak isterler. para artık unutulmuş bir kavrama, olguya dönüşür. parasız çalışmak istediklerini söylerler. bir şekilde şansı olanlar iyi kötü bir yere bu şekilde kabul edilirler. kendilerini kurtların ve alakasız, gerizekalı insanların içinde bulurlar bir süre sonra parasız yaşanılmadığını anlayan çoğu şansız kişi başka iş arayışına başlayıp mobilya, avm, memuriyet, kasiyer gibi sektörlere kaybolup yok olurlar. ama içlerinde hep sinema, tv sektörü yaşıyordur. hayatı ve geleceği şansa kalmış garip insanlardır. bir gün bir yerden bir şey geleceğine inanırlar. daha sonra bu da biter...
