kocaman bi masada bütün sevdiklerin, galatada toplanmış balık yiyorlar. arkadan müzeyyan senar'ın sesi geliyor.o esnada uzun yaz günü olduğu için saat 9 civarında güneş batıyor. herkes bi andan konuşuyor herkes mutlu kadehler tokuşturuluyor.o an insan gözünü kapıyor sesleri dinliyor. vapur sesi, arkadaşların sesi, istanbul'un sesi kısaca.tam o esnada omza biri uzanıyor, kolunu boynuna doluyor. yüzüne gözlerinin içi gülerek bakıyor.. insan kısa bi an için olsa da şükrediyor bu adaletsiz dünyada yaşadığına ve herkes için aynını diliyor.
