karşınızda bir kadın var ve siz onunla evlenmek üzeresiniz.
çıktığınız tarihten beri sürekli evlilik konusunda türlü türlü baskılar yapmış, kimi zaman bebek istiyorum diye tutturmuş birisi. siz ise dayanamayıp en sonunda evlilik kararı alıyorsunuz ama ne bir evlenme teklifi ediyorsunuz ne de ilan ı aşk. çünkü kız neredeyse sizden önce evlenme teklifi etmiştir ve kararı bile kendi kendine alıp size kabullenmek kısmını bırakmıştır.
içinizde hep bir burukluk var, kız bakire değil!!! ama olsun diyorsunuz, nolcak ki diyorsunuz, sonuçta bekaret beyinde felan diyorsunuz ama içinizden bir şey siktir gir len, kendini kandırmaya çalışma it!!! diye size kızıyor...
ne yapsanız olmuyor, kızı kabullenemiyorsunuz ve kendi kendinize;
- benden önce kaç kişiyle ilişkiye girdi acaba?
- acaba öncekilerin penisi daha mı büyüktü?
- ağzına da almıştır kesin.
- göğüslerine boşalttırdı mı ki?
- ya ağzına da boşaldıysa!
- ya sırf çakmak için çıktılarsa?
bunun gibi tonlarca soru gelir aklınıza?
istemeye gidersiniz de annenize babanıza diyemezsiniz ki bu kız bakire değil diye! içinize atarsınız mecburen, zaten içinize atmayıp ne yapacaksınız!!!
sonra nişanlandığınızı duyar konu komşuları ve akrabaları.
kendi kendinize yine kurmaya başlarsınız;
- ulan acaba mahallelerinde konuşuyorlar mıdır "bizim, tikky ahmetin çaktığı kız nişanlanmış" diye.
- belki de diğeri; "ne tikky ahmeti lan, piç hasan, tombul rıfat, bizim murat, aslının abisi erkan, hatta balkon cocuğu berkecan bile çaktı. bak sırf benim bildiğim bu kadar bi de bu kız başka şehirde de yaşadı biliyorsun" diyordur.
allahım ne yapıyorum ben!!! bu doğru mu!!! ayrılmam gerek, ama söz verdim!!! böyle türlü türlü çelişkilere girer kahredersiniz kendinizi de bir çıkar yol bulamazsınız.
ya ayrılacaksınız ya da evlenip her çaktığınızda inlerken acaba başkaları da mı böyle inletti diye kuracaksınız...
