türkiye'de bir araya getirilerek ortaya çıkan abuk subuk sentezdir.
yani x takımı taraftarı isen ezeli rakibin y, yurt dışında oynuyorsa; x taraftarı da y takımını desteklemeli. çünkü karşı taraf gavur ve ülke takımını desteklemezsen; fransız, ingiliz, rum, ermeni, yunan, irlandalı, madagaskarlı bile olabilirsin.
arkadaşlar yapmayın etmeyin. futbolun icat edildiği ülkeden tut dünya kupası alan, üst düzey futbolun oynandığı liglerde böyle bir şey neredeyse hiç yok. olanlar da pek itibar görmüyor. hatta ezeli rakip yenilince ne makaralar dönüyor ülkede. birbirlerini tetikleyerek başarıları yarıştırıyorlar. ama bizde yoook illa tutacaksın. savaş yaptık vurduk vurulduk, onlar dedelerimizi katletti.
bana göre ve benim yaptığım, ezeli rakip oynadığında aman aman karşıyı tutayım da gol yerse laf çakayım şeklin de olmamaktır. her iki tarafı da tutmuyorum. hayır tutsam da vatanını sevmez bir insan olmayacağım.
bir diğer madde "yerli sporcu yetiştirmek yerine yabancı sporcuların oynadığı kulüp takımlarını desteklemek"tir. lejyoner futbolcu bir anlamda ülkemizi temsil ettiği için onu desteklemeliyiz. bu da sıkıntılı bir durumdur. yahu bu futbol. savaş mı var ? gerçi leyjoner adını takmamız bile çok şeyi anlatıyor.
bir de bunun milli takım boyutu vardır. avrupa avrupa duy sesimizi haykırışları, hakem bilmem ne ülkesinden penaltıyı ondan vermedi( penaltı kararı bu yönde olabilir ama hep de böyle olmaz ya), kendi başarısızlıklarımızı görmeyip hep mağdur edebiyatı gibi konular sıkça işlenir.
bu konuda örnekler çoktur. milliyetçilik konusundan sapma olması geri dönelim. milliyetçilik duygusunu daha doğru dürüst yaşayamazken bunu futbola eklemek pek olumlu sonuçlar vermez. zaten bireyler düşünmüyor. onun yerine bir takım gruplar, devlet fikir yaratıyor ve de bu şekilde kanaat getirmemiz isteniyor.
