Ben sinirli insanlardan biriyim ama öyle böyle değil oturduğum yerden her şeye sinirlenebilirim ama buna rağmen ses etmem, içimde yaşarım biter. Sinirden ağlıyorsam da burnumdan hiç durmadan kan gelmeye başlar, hem ağlarım hem bağırırım, hem ortalığı yıkarım. Sonumda durmayan kanama yüzünden hastanede biter. Bu yüzdendir ki sinirden ağlayan insanın adını bile unutabileceği, merhametin ne olduğunu bilmeyeceği gerçeğinden emin olarak öyle insanın karşısında durmam, kaçarım, kimse de bulamaz beni.
