Bir kadın olarak diyebilirim ki, kadın. Kadınlar demiyorum, kadınlara saygı duyuyorum ama bazen öyle bir kadın ile karşılaşıyorum ki her şeyden nefret ediyorum.
Evliliğin kadını melekleştirdiği gücüne inanan kadının karşınıza geçip kendini bir başka anlatması. O en mükemmel. O aşçı. Onun kocası onu seviyor. O iyi anne. O kapalı kıyafetler içine saklanmış melek. Bahsettiği adamın evliliğini yıkmamış gibi, internete girdiğinizde mini elbiseli hallerini görmemişsiniz gibi en önemlisi o çok sevdiği koçişinin ilk evliliğinden olan çocukları o doğurmuş, o bakmış gibi.
Kadının toplum baskısından kaçmak için geçmişini unutup kendini mükemmelleştirme çabasından doğan diğer kadınları rezil etme hallerinden nefret ediyorum. Kadın olmak bu değil.
