bir kere unutmak mümkün değildir bu düşünceyi kafadan bir atmak lazım. kabullenmeye çalışacaksın her şeyiyle ilişkiyi kabulleneceksin. iyisiyle kötüsüyle yaşandı bitti ve geride kaldı. eğer kendini de karşındakini de olduğu gibi gerçekten samimi bir şekilde kabullenebilirsen (yaptığı haksızlıklar, yaptığın hatalar, rezillikler, gurursuzluklar, aldatılmışlıklar, terkedilmeler, ilkler, sonlar, yarım kalanlar, mutluluklar, üzüntüler vs vs) ama ilişkiye dair ne varsa en kötüsünden en iyisine kadar hepsine bir bir eyvallah diyip beyninde bir bölmeye arşivleyip kaldırmış, sindirebilmişsen zaten acının azalma süreci başlamış demektir. hurafe yöntemlere, kulaktan dolma bilgilere kapılıp yeni arayışlar içine girmek yerine hayatın başka alanlarına yönelmek bir süre için daha iyidir. düşünme demiyorum zaten istesen de yapamazsın. ben diyorum ki gerektiği kadar beynin ve nefsin doyacak kadar düşün ve sonra başka bir şeye yönel. sürekli iyi yada kötü şeylere takılıp kalıyorsan mutlaka bir şeyleri kabullenememiş, eyvallah diyememişsindir.
