bu ikinci mektubum sana, birincinin cevabını alamadım. ikincisini ise yollamayacağım. birincisinde seni tanımadan önce diye başlıyordum. şimdi ise tanıdıktan sonra diye devam edeceğim. seni tanıdıktan sonra herkesin aynı olduğunu, herkesin aynı davranacağına emin oldum. zaten böyle bir kanaatim vardı ancak şimdilerde eminim. üstelik bunun için sana bir teşekkür borçluyum. bana dünyada kimsenin farklı olamayacağını en kâti şekilde ispat ettin. şu insanlar içinde beni anlayabilecek bir tek insan varsa, o da sensindir diyordum. nah, aptal kafam... şimdi ise tamamen hayatımdan çıkmanı istiyorum. bunda da son derece eminim.
