itiraf ediyorum, sözlük yazarlarının bu başlığa entry yazmalarını hep kınamışımdır ama hayat kınadığımız şeyleri yaşatmak konusunda yemin etmiş gibi duruyor. Buraya yazıyorum çünkü kalabalıklar içinde yalnız hisseden bir genç kızım. Birinin kızı, birinin yakın arkadaşı, birinin sevdiği, birinin nefret ettiği, birinin hoşlandığı, birinin akrabasıyım. Ben hep birilerinin birileriyim aslında.
Yalnız başıma bir anlam ifade ediyor muyum bir yer dolduruyor muyum, benim kütlem nedir bilmiyorum.
Hayattaki yerimin birilerinin birileri olmak olduğunu sanmıyorum fakat böyleyim. itiraf ediyorum kimsenin bir şeyi olmak istemiyorum. Bu durumdan oldukça hoşnutsuzum. Güneş gören tek penceremin önündeki açelyayı sulamak isterken saksıda bitmiş ısırgan otu ellerim dalamış gibi hissediyorum. itiraf ediyorum beynim ısırgan otu tarafından dalanmış gibi hissediyorum.
