Hayattaki en büyük pişmanlığımdır. insan bekliyor. Beklerken içi içini yiyor, ama giden de dönmüyor. Hele bir de döneceğim dediyse, o daha fena. Çünkü umut biriktiriyor insan içinde. Büyüyor o umut, bir ur gibi sarıyor vücudu. Yatağa düşürüyor koskoca bünyeyi. Bunları yaşarken beklenen insanın umrunda olmuyorsun.
