babam veterinerhekimdir sürekli olmasa da bazı dönemlerde kredi borcu yüzünden çocukluğumda sıkıntılar yaşadık gerçi geri kalan dönemlerde de zengin değil orta halli bir aileydik. ben ortaokula giderken 2002 yılında 2 lira yada 3 lira harçlık alıyordum yanlış hatırlamıyorsam. o zamanlar babamın arabası yoktu. genelde babam işe biz okula gittikten sonra otobüsle giderdi.
bir gün yine klasik aile kavgalarından birini yaşarken annem bir şey söyledi ve o günden sonra babama bakış açım değişti. ben ortaokuldayken bazı günler son parasını bana harçlık verip işe yürüyerek gidiyormuş. ne olacak yürüsün demeyin evimiz biraz şehire uzaktı yol üzerinde ki herkes de babamı tanırdı. adamcağız ben harçlıksız kalmayın diye 5 kilometrelik yolu yürüyormuş öğrendiğimde üzülmüştüm o yüzden artık bu tür konularda babamla kavga etmiyorum her seferinde o günler geliyor aklıma. babamı yürürken hayal ediyorum. kötü oluyorum.
