Mahallemde bütün arkadaşlarımın günlük 3, 4 lira okul harçlığı ve haftasonunda da haftalık alıp, benim sadece utana sıkıla bazen babamdan 1 lira istemem...
Ne mi var bunda?
Babam; 3 çocuk, eşi, annesi ve erkek kardeşine bakıyordu. Kendisi uzman çavuş. Maaşı iyidi ama nedense bize ayda yılda bir para verince babannemin "neden gencere vermiyor", annemin bize pazarda giysi alınca babannemin "ayrımcılık yapıyor" düşüncesi vardı. Bu yüzden bize doğru dürüst birşey almayıp elalem içerisinde rezil olmamıza sebebiyet vermişlerdi.
O zamanlar babannemin 3 aylığı vardı. "Kefen param" diye bir kuruş torunlarına verdiğini görmedim. Küçükken kendisinden çok para çaldım. Annemin önünde hem babannemden hem babamdan dayak yerdim. Annem benim dayak yediğimi görünce sinir olurdu dayanamazdı. Öyle bir kabarırdı ki onlara sinirlenince beni döverdi. Ağzıma acı biber sürdü, bodruma kitledi, ağzımı yüzümü kanattı, dışarı çıkma cezası verdi. Annem gaddar değildi, gerçekten haketmiştim.
Annem babam bizleri babannem ve amcam yüzünden bir memur çocuğu gibi değil de, maaşını alamayan işçi gibi büyütmesi çok koymuştu. Neyse işte Aradan birkaç yıl geçti. Amcam Tekirdağ'ın lüks pastahanesi olan Şar Pastahanesinde işe girdi. Kazandığı paralarla aldığı ayakkabılar, orjinal kaset - cdler, giysiler ve aksesuarların haddi hesabı yoktu. Ama annemiz sağolsun bize düzgün mağaza giysilerini sadece memlekete gitmeden önce alırdı. Bilen bilir, o zamanlar babamın arkadaşları lcw giyerdi. Benim üstümde pazardan alınan tşört ve penyeler felan...
Aradan yıllar geçti babannem bir iftira yüzünden halamlarda kalıyor. iftirayı kendisi attı gitmek için sebep aradı anlayacağınız. Zoru mu neydi? Onu anlatırsam sıkılırsınız. Özet olarak rahat battı diyelim.
Şuan çalışıyorum. Bazı sıkıntılar sebebiyle üniversite işini seneye bıraktım. 5 Ay sonra Üniversiteye hazırlanıcam. Çalıştığım işyerinde kazancım bir garsona göre çok iyi. Milletin "oha" diye tepki verdiği bisikletten aldım geçen günlerde. Ama zamanında babamın bana 130 liraya 12 taksitle aldığı bisikletin yerini tutmazdı. (O bisikletim 8 Mart tarihinde saat 15:00'da çalındı. Okulun kamerasıyla gördük. Sağolsun koskoca fatih meslek lisesinde kamera sistemi kumanda kalitesinde olsa da var. Şimdi aklıma geldi de o çalınan bisikletimin sadece selesi değişmiş. Diğer hepsi aynı. Çalan kişi gençti. Binen kişi de yaşlı, Az çok olayı tahmin ettiğimden gidip isteyemedim. Gariban adam gidip parayı verip almıştır bisikletçinin birisinden.)
O kadar saçma şeylere para veriyorum ki, 5 günde harcadığım para sadece benim küçükken 1 yılda elde edebileceğim (bayram harçlıklarım) paraya denktir. Yine de küçüklüğümü güzel geçirmiştim. Ama inanın eski arkadaşlarımı facebook'ta eklemiyorum. Onları gördükçe hala onların arasında bir besleme gibi olduğum yıllar aklıma geliyor. inanın çok acı birşey yaşayan bilir.
ilk yazıyla konu bağlantısı şuydu, o kadar yokluk çektim ki 1 lirayı istemek şimdi babadan araba istemekten daha zor birşey.
