Allah uzun ömür versin babam, osmanlı kültürüyle yetiştiğinden; çocuklarına sevgisini belli etmez, her zaman bir mesafesi olmuştur.
bu sebeple şimdi bakıyorum, kardeşlerimde hep bir özgüven eksikliği var. Bende de vardı, kısmen atlattım ancak yine de olması gerektiği yerde değil.
Hep içimde bir uktedir, süper baba dizisindeki fiko gibi aile eşrafı ile omuz omuza verip halka oluşturmak.
Dertlerimizi, tasalarımızı, üzüntülerimizi oluşturduğumuz daireye hapsetmek.
Hep bunun eksikliğini yaşadığım için kendi çocuğumu kaldırıp masanın üzerine koyuyorum, hanımı da çağırıyorum
fiko kadar olmasa da kendi çapımızda bir sevgi yumağı oluşturmaya çalışıyoruz. elbet onlarca sıkıntım var şimdi saysam bitmez.
Ancak o kenetlendiğimiz kısacık süre içerisinde bile, dünyanın en bahtiyar adamı oluyorum be sözlük...
