su zamana kadar hiç bir ramazan davulcusu beni sahura kaldırmadı. uykum mu ağır, yoksa milleti rahatsız etmemek için mi davula abanmıyormuydu nedir sesi soluğu çıkmayan bir davulcuya sahiptik.
yıllardır böyle süregelirdi. hatta bazı aksamları davulcu nasıl bir insan diye merak edip uyumamazlık yaptığım bile vakidir.
ve dün aksam..
biz arnavutlar göbek atmasını seven bir milletiz. masaya iki defa tıklat, kalkar oynarız o derece. içimizde var oynamak, ritm duygusu. buda bunun gibi bişeydi. velasıl
allah günah yazmasın davulcu sarhoş mudur nedir şerefsiz 9/8 lik rumeli ritmleri vuruyordu. şaka gibi. maniler okuması gereken yerde, standar 4 lük ritim vurması gereken yerde, 9 8 lik "osman aga, bağa girdim bağbudanmış, yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar" şarkılarının ritmlerinden vuruyordu. nihayetinde
ilk defa bir davulcu beni sahura kaldırıyordu. hemde oynak bir şekilde. şöyle gerilerekten bahçe kapısına kadar ilerledim. dışarı baktım, bizim roman osmanika.
he ... koyim diy iç çektim. hayıflandım kendi kendime. ulan roman adamdan ramazan davulcusu mu olur. adamların zaten hayatları roman, birde ramazan davulculuğu..her işi boka sarmaları kuvvetle muhtemel.
elimi başımın üstüne götürerekten selam verdim. davula daha sert vurarak "selamını aldım" anlamında hareket yaptı.
iştah felan kalmadı bende. yattım ve kanaat getirdim. ramazan davulcusu 9 8 lik ritm vurmaz, vurmazsa roman olmaz. *
