beyni bolucu orgutlerce yikanmis, kucucuk yasta sebebini sorsan bilemeyecegi eylemlerde can vermis ve cansiz bedeni evinden kilometrelerce uzakta bulunmus cocuk. burada en buyuk suc anne babasina aittir. kimse kusura bakmasin ayni yasta erkek kardesim var ve kaderi benzemesin eve giris cikis saati, arkadaslari, gittigi mekanlar bellidir. zaten o yasta bi cocugun oturup ders calismasi gerekirken sokakta olmasi ve bundan ailesinin haberinin olmamasi gibi bisey soz konusu olamaz. sen cocugunu savasin ortasina gonderirsen basina geliceklere de razisin demektir. bu devirde bis sokaklarda bile insanlar yalniz yuruyemiyorken nasil bir cesaretle o minicik bedenin eyleme gitmesine goz yumarsin...
ben de kucuklugumden beri eylemlere katilirim ama babamla birlikte. asla yalniz degildim. bunu da savunmuyorum ama cocuklarin ailelerinin ya da onlarin ilgisizligiyle baska kotu niyetli insanlarin masasi olmasindan da asiri rasatsizlik duyuyorum.
bu veda asla son olmayacak. ilk de degildi. berkin gibi nice cocuk su an teror orgutlerince egitiliyor ve buna hala daha care bulunamiyor. en cok bu uzuyor. cocuklarimizdan kirli ellerini cekmedigi surece boyle orgutler maalesef daha cok berkin kaybedecegiz.
